Od początku. Fiat był dumą Włoch, ogromnym koncernem istniejącym niemal w każdej gałęzi przemysłu. Od lat 80-tych przeżywał mniejsze i większe kryzysy, zawsze jednak był wielki. Ba! Po amerykańskim kryzysie wykupił nawet pierwsze 20% akcji Chryslera. Trzy lata później - w 2012 roku - Fiat objął kontrolę nad Chryslerem posiadając już 58% akcji niegdysiejszego giganta z Wielkiej Trójki. Mniej więcej wtedy do głosu doszedł wnuk Agnelliego, urodzony w Nowym Jorku John Elkann. Czuć było w powietrzu, że coś się święci, nowy prezes niespecjalnie ukrywał swoje amerykańskie sympatie. Utworzono spółkę Fiat Chrysler Automobiles, w której kupiony bankrut objął "przywództwo" nad swoim wybawicielem. Strategiczne decyzje dotyczące także części dotychczas fiatowskiej podejmowano za Wielką Wodą. Dopóki żył nieodżałowany Sergio Marchionne jeszcze jako tako Fiat się trzymał. Podział Ameryka (zarówno północna jak i południowa) / Europa stawał się coraz bardziej widoczny, gdzie "tamci" zawsze mieli ostateczne słowo w decyzjach i pierwszeństwo w inwestycjach. W międzyczasie zdegradowano Turyn przenosząc formalną siedzibę do Amsterdamu, a centrum finansowe do Londynu. Pierwszy grom na europejskiego Fiata spadł w 2018 roku, gdy dyrektor Marchonne zmarł. Od tej pory nic już nie było takie jak przedtem. John Elkann wraz z Mike'm Manleyem już bez przeszkód mogli rozpocząć proces wycofania się z Europy. Już w 2020 roku prowadzono rozmowy o utworzeniu spółki z Renault, ostatecznie na partnera wybrano francuskie PSA powołując w 2021 roku Stellantis. Rzekomo podział 50/50, w rzeczywistości John z Mike'm zostawili sobie Ameryki (pamiętacie nagłe wycofanie się Peugeota z planów podboju USA?), Tavaresowi zostawiając Europę. Osławiony prezes PSA Group w pierwszych tygodniach swoich rządów odwiedził także i polskie zakłady FCA. Zbulwersowany dlaczego kosi się trawę, dlaczego jest tyle toalet w hali produkcyjnej i w ogóle dlaczego jest tam tak ciepło? Wg relacji pracowników trawę przestano kosić przy Centrum Sprzedaży (wokół bielskich i tyskich zakładów koszono ją dalej ze względu na potencjalne zagrożenie pożarowe), część toalet pozamykano (niższy koszt ich utrzymania), zaś pracownikom rozdano polary po przykręceniu ogrzewania. Europejską gamę modelową ograniczono (podczas gdy brazylijska wciąż rosła w siłę), bądź zastąpiono modelami Peugeot/Citroen. Fiatowskie struktury zlikwidowano i włączono do struktur PSA. Dziś już po zakładzie w Bielsku jest już tylko wspomnienie.
Dwa tygodnie temu Carlos Tavares zrezygnował z funkcji CEO Stellantisa. To wydarzenie na skalę światową w branży moto można porównać do marca 1953 roku, kiedy to śmierć Stalina symbolicznie zamknęła mroczne czasy stalinizmu. Czy przyjdzie odwilż? Na jak długo?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz