12 stycznia 2014

LUKSUS W TERENIE CZYLI SBARRO WINDHOUND 4×4 / WIND HAWK 6×4


Końcem lat 70-tych Franco Sbarro był już znanym szwajcarskim producentem replik samochodów, raz po raz prezentując również interesujące pojazdy własnej konstrukcji. Technicznie rzecz biorąc bazowały one na sprawdzonych konstrukcjach europejskich i amerykańskich producentów, jednak zarówno nadwozie jak i wnętrze były projektu Sbarro.

W październiku 1978 roku szwajcarska firma zaprezentowała na wystawie w Paryżu alternatywę dla luksusowych terenówek, takich jak Range Rover czy Jeep Wagoneer. Był nim Sbarro Windhound 4×4. Samochód bazował na Mercedesie 280 GE, zachowując wszystko to co najlepsze: podwozie i przeniesienie napędu (skrzynia automatyczna, bądź manualna 4- lub 5-biegowa z reduktorem i blokadą dyferencjału). Przewidziane były silniki Mercedesa (6-cylindrowy 156 KM i 8-cylindrowy Bi-turbo 350 KM), BMW 3.0 CSI oraz Jeep V8. Wyposażenie wnętrza obejmowało między innymi skórzane fotele Recaro elektrycznie podgrzewane i regulowane, klimatyzację, odtwarzacz płyt kompaktowych, a całość ubrana w stylowy design, przyozdobiony wstawkami drogiego drewna. W zależności od konfiguracji samochód mógł poruszać się z maksymalną prędkością od 160 km/h do nawet 200 km/h. Powstało w sumie 12 egzemplarzy w 3- i 5-drzwiowiowej wersji nadwozia. Każdy z nich wyprodukowany był na indywidualne zamówienie, w ostatecznej konfiguracji zgodnie z życzeniem klienta. Trzynastym egzemplarzem był Sbarro Wind Hawk 6×4 (oryginalna pisownia, choć w wielu opracowaniach spotykana jest nazwa jednoczłonowa: Windhawk), zbudowany na specjalne życzenie króla Arabii Saudyjskiej Khalida. Zgodnie z życzeniem kórla miał to być samochód przeznaczony specjalnie na polowania. Wind Hawk 6×4, podobnie jak Windhound 4×4, bazował podwoziu Mercedesa 280 GE. Miał on dodatkowo jedną oś, a zawieszenie mogło być regulowane w zakresie prześwitu od 30 cm do 50 cm. Samochód napędzany był silnikiem Mercedes 450K Jet Tronic. Nadwozie 5-drzwiowe – wydłużone w stosunku do Windhound – mogło pomieścić 8 osób, a dzięki otwieranemu dachowi można było polować bez wychodzenia z auta.

Poniżej przedstawiono prospekt reklamowy Unicorn Sbarro Windhound wydany w 1986 roku oraz materiały prasowe wydane przez Sbarro. Istnieją jeszcze inne materiały prasowe tych samochodów, jednak wydane w tej samej formie: pojedyczne kartki z czarno-białymi zdjęciami. Z innym prospektem się nie spotkałem.

 









Brak komentarzy:

Prześlij komentarz