Bohaterem dzisiejszego wpisu jest samochód, który przez wiele lat podawano za przykład brzydoty, pytając jednocześnie, kto przy zdrowych zmysłach kupował ten samochód. Faktem jest, że również i sam Fiat po latach doszedł do wniosku, że auto wymaga liftingu, nadając mu "zwyczajny" wygląd. Obecnie jednak to właśnie pierwsza seria Ritmo jest chętnie poszukiwanym youngtimerem, a prezentowane w dzisiejszym wpisie prospekty przedstawiają zarówno wersje podstawowe, jak też limitowane, kabriolety Bertone i amerykańską Stradę.
Fiat Ritmo wszedł na rynek w 1978 roku jako następca modelu 128. Różnił się od swojego poprzednika pod każdym względem. Auto było nowocześniejsze i bardziej przestronne. Pierwszej egzemplarze oferowane były w 2 wersjach silnikowych: 1,1 o mocy 60 KM oraz 1,5 o mocy 75 KM. Liczby te pojawiły się również w oznaczeniu wersji (przez wiele lat Fiat stosował ten system oznaczeń) i tak klient miał do wyboru wersję odpowiednio: 60 L / CL lub 75 CL.
Pierwszy prospekt Fiata Ritmo wydany w 1978 roku na rynek niemiecki to 8 stron rozkładanych wzdłuż.
Dwa lata później - w 1980 roku - w niemieckich salonach można już było otrzymać ładny gruby (16 stron) prospekt opisujący szczegółowo samochód we wszystkich dostępnych wersjach.
W 1981 roku zadebiutowało Ritmo Super. Samochód lepiej wyposażony o lepszej dynamice i nieco mocniejszych silnikach. W standardowym wyposażeniu tej wersji znalazły się m.in. 5-biegowa skrzynia biegów, regulacja kierownicy w pionie, lusterka zewnętrzne regulowane z kabiny, a także namiastka elektroniki: centralka diagnostyczna informująca kierowcę za pomocą diod LED o określonych usterkach, oraz elektroniczny zegar.
Już w rok po premierze samochodu (w 1979 roku) w salonach pojawiły się pierwsze serie limitowane. Jedną z nich była Targa Oro. Poza standardowym wyposażeniem wersji CL, seria limitowana Targa Oro miała m.in. atermiczne szyby, felgi z lekkich stopów, światła przeciwmgielne, radioodbiornik Blaupunkt Munster i wiele drobnych dodatków stylistycznych, charakterystycznych dla tej serii.
Ritmo w serii limitowanej Sound zaoferowany został klientom w kolejnym roku (1980). Seria ta to wersja 75 CL doposażona w takie elementy jak radioodbiornik Blaupunkt Essen, głośniki, antena dachowa a kolorze czarny mat, światła przeciwmgielne oraz dekoracje nadwozia zaprojektowane specjalnie dla tej serii
Fiat Ritmo w serii limitowanej Gala przeznaczone było dla kierowców o nieco sportowym zacięciu. Bazą tej serii była wersja Super z 75-konnym silnikiem o pojemności 1,3 l. Wygląd auta współgrał z ideą sportowego ducha: przedni zderzak został zintegrowany ze spoilerem, a światła przeciwmgielne wkomponowane w całość. Całość dopełniały liczne dekory. Ritmo Gala w ofercie pojawiło się w 1982 roku
Fiat Ritmo był też eksportowany do Ameryki Północnej pod nazwą Strada. Amerykańska wersja musiała być dostosowana do tamtejszych przepisów dot. bezpieczeństwa, więc i jej nie ominęła konieczność zamontowana tzw. bezpiecznych zderzaków i świateł obrysowych. Ponadto samochód odróżniał się od europejskiego brata jeszcze kilkoma elementami takimi jak inny grill, tylne światła, felgi. Stradę napędzał 75-konny silnik z wtryskiem o pojemności 1,5l. Prezentowany dziś folder został wydany w USA w 1980 roku i rozkłada się do plakatu o formacie zbliżonego do A2
Jak już wcześniej wspomniałem auto miało na tyle kontrowersyjny wygląd, że firma zdecydowała się na jego restyling, zatracając tym samym niepowtarzalny charakter samochodu. W 1983 roku Fiat wydał 20-stronicowy prospekt , w którym prezentuje zmienione Ritmo oraz ówczesną nowość w tym modelu - silnik Diesla
W 1987 roku - a więc w "przeddzień" zastąpienia Ritmo modelem Tipo we Francji wydano prospekt z gamą miejskich "dostawczaków" Fiata. Wśród nich swoje miejsce miało także Ritmo 60 CL Commerciale
Z modelem Ritmo wiązano spore nadzieje, czego dowodem niech będzie produkcja kabrioletu. Wersja ta powstawała w fabryce Bertone i na rynku utrzymywała się praktycznie przez cały okres produkcji modelu podstawowego. Kabriolety jednak nosiły oznaczenia i emblematy Bertone, nie Fiat.
Niemieckojęzyczny prospekt pierwszej serii wydany został we Włoszech przez Carrozzeriam Bertone na grubym zalaminowanym papierze. Niestety brak na nim roku wydania
W 1983 roku niemiecki oddział Fiata wydał już własnym sumptem prospekt kolejnego - "poliftowego" Bertone Cabrio.
W kolejnym roku (1984) do salonów Fiata w Niemczech trafił prospekt prezentujący pełną gamę kabrioletów produkcji zarówno Bertone jak i Pininfariny: Bertone Cabrio (lub też Cabrio Palinuro) bazujące na omawianym dziś Ritmo, Bertone X 1/9 oraz Pininfarina Spidereuropa i.e. bazujący na klasycznym Fiacie 124 Sport Spider
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz